احد فرامز قراملکی در این جلسه به موضوع اخلاق حرفهای اشاره و تصریح کرد: ما 5 انگاره و نقاشی ذهنی اعم از پند انگاری، زیور انگاری، سرسره و ترمز انگاری، مزیت انگاری و طب انگاری از اخلاق در ذهن خود داریم که رایجترین نقاشی ذهنی ما پندانگاری است. این نقاشی از اخلاق به این معنی است که اخلاق چیزی جز مشتی پند و اندرز نیست که یکی از موانع رشد و توسعه علمی اخلاق حرفهای در جامعه همین عامل است.
قراملکی در ادامه به تبیین اخلاق موعظهای، تحلیل کارایی و اثربخشی اشاره کرد و با طرح این سوال که اخلاق موعظهای چه میزان اثر بخش است؟، گفت: ما با پدیده انباشتن پندها مواجه هستیم و این انباشت پندها پیامدهایی دارد؛ در واقع پندها یا موثر و نیک فرجام و یا زیان بار و آسیبزا هستند.
وی ادامه داد: پندها امروزه به مثابه یک ارتباط و دارای عناصر بسیاری هستند، که از جمله آن میتوان به پنددهنده، پندگیرنده، درونمایه پند که رسانه و زبان است، هدف و پیامدهای پند، موقعیت پنددهنده و پند گیرنده، شیوه پنددهی و گونههای آن و... اشاره کرد.
وی در بخشی دیگر از سخنانش، یکی از عوامل اخلاقگریزی در جامعه را انباشت پند بیهوده دانست وگفت: یکی از بزرگترین پارادوکس های نظام تربیتی ما این است که توجه به گفتمان جدید نداریم.
مدیر عامل بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی در نخستین جلسه اخلاق کاربردی ویژه مدیران و روسای سازمان علمی و فرهنگی این آستان، انباشت پندهای بیهوده را از جمله عوامل اخلاق گریزی جامعه دانست.