به گزارش خبرنگار علم و فرهنگ آستان قدس رضوی، به همت بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی طی مراسمی در سی و سومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از کتاب «آئین کشورداری در تمدن اسلامی» رونمایی شد.
این مراسم با حضور دکتر غلامرضا منتظری؛ نویسنده کتاب «آئین کشورداری در تمدن اسلامی»، حجت الاسلام دکتر مرتضی آقا تهرانی؛ رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و جمعی از نمایندگان و اعضا کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در سرای اهل قلم نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد.
منتظری؛ نماینده مردم گلستان و مولف این کتاب در ابتدای این مراسم به تشریح و اهمیت جایگاه کشورداری در تمدن اسلامی پرداخت و یادآور شد: برای درک بهتر این موضوع شناخت سیر تاریخی و مطالعه پژوهش تمدنی آن امری بسیار مهم است.
وی هدف اصلی پژوهش حاضر را آشنایی با آئین کشورداری و شروط احراز مناصب دولتی در عصر عباسیان دانست و گفت: برای نیل به این هدف 4 بحث شروط و ویژگیهای شخصیتی برای احراز مناصب، میزان انطباق انتصاب‌ها با شروط و معیارهای احراز از اهمیت بسزایی برخوردار است.
این نویسنده فرایند احراز شایستگی و نحوه ارزیابی برای مناصب، میزان اهتمام خلفا و زمامداران به آموزش و تربیت افراد شایسته برای مدیریت مناصب را موضوعات این تحقیق ذکرکرد و توضیح داد: در آغاز خلاف عباسی در سده دوم هجری اصول و قواعد خاصی برای اداره کشور و انتخاب متصدیان امور دیوانی وجود نداشت به همین منظور با مساعدت گروهی از عالمان و رجال دیوانی آثاری به رشته تحریر درآمد و با بهره‌مندی از آموزه‌های دینی و تجربیات پیشین، معیارها و شروطی برای اداره سازمان ادرای استفاده شد.
وی ادامه داد: به تدریج این معیارها از حالت شیوه نامه پیشنهادی به حالت میزان انطباق با احرازها تبدیل شد و در همین راستا نیز با فراز و فرودهایی مواجه شد، بر این مبنا میزان فساد اداری و نارکارآمدی تابع میزبان انطباق با معیارها و شروط مطرح شده بود.
منتظری تصریح کرد: با توجه بر استبداد حاکم بر نظام سیاسی در زمان عباسیان، روشها و برنامه‌های مدونی برای احراز صلاحیت‌ها وجود نداشت و از همین رو بهترین شیوه‌ها یا از طریق مشورت و رایزنی با معمتدان و یا از روش معرفی نزدیکان صورت می‌گرفت.
وی خاطر نشان کرد: به همین منظور خلفا همواره با فقدان نیروی انسانی تربیت شده و متخصص برای تصدی مناصب مواجه بودند و از همین رو یا نصب و عزل‌ها پیاپی انجام می‌شد و یا چند مسئولیت بر عهده یک نفر قرار می‌گرفت.